دلنوشته☆

عرض سلام و ادب .امروز نمره یکی از درسها اومد برای بار دوم تو این درس مردود شدم نمیدونی یه لحظه دنیام نابود شد خلاصه کل روز حالم گرفته بود تا اینکه به خودم اومدم . یه چیزی که خیلی اذیتم میکرد این بود که این ترم با وحود اینکه بیشتر خونده بودن اما باز مرود شدم تو این درسی که خیلی پایس و پیشنیاز اکثر درسامه . شاید خدا اینجوری صلاح میدونه . بازم این ترم برش میدارم و میخونمش که ایشالا بتونم پاسش کنم . واقعا این روزا از لحاظ روحی هستم . خیلی خستم . احساس میکنم خیلی بیشتر از قبل تنها تر شدم و این تنهایی روح و روانمو مریض کرده . اما من خیلی پوست کلفتم :)گنده تر از اینارم تحمل کردم و دوباره بلند شدم . یادمه برا بار اول که کنکور دادم و رتبه دلخواهمو نیاوردم(رتبم سال اول ۳۷۷۲ منطقه ۳)بودش خیلی حالم گرفته بود فک کن این همه شوق و ذوق داشتم برا قبولی اما نشد و یجوری انرژیمو گرفت که هنوزم ضرباتی که خوردم رو احساس میکنم ‌ . میدونی با هر مشکل و غمی که برا آدم پیش میاد یه تکه از قلبش کنده میشه . حالا قلب من تکه های زیادی ش از بین رفته . آدمای زیادی دلمو شکوندن اونایی که هیچ وقت کمتر از گل بهشون نگفتم و با رفتنشون تکه ی گنده ای از قلبمو کندن و با خودشون بردن . کسایی دستمو گرفتن و کمکم کردن که فکر نمیکردم اینکاره باشن و انتظار کمک از کسایی رو داشتم که اینکاره نبودن . کسی که بش پشت بسته بودم چون خیلی تنها بودم و کاملا به اون پشت بسته بودم درسته کمکم کرد ولی خیلی بیشتر از اونچه که فکرشو میکرد انتظار داشتم ازش چون خودم اگه اون از من درخواست کمک میکرد براش سنگ تموم میزاشتم . حالا خواستم بگم که هیچ وقت هیچ کسیو قضاوت نکنید . من همیشه به یکی حسودیم میشد که چرا دوستاش اینقد خوبن 😊 تا اینکه فهمیدم دوستاش واقعا خوبن دوست واقعین! جملمو یه جوری نوشتم که فقط یسریا بفهمن چی گفتم! حالا بماند . زندگی پستی بلندی های خودشو داره . امسال واقعا سال پر مشغله ای رو داشتم . میدونی من کینه ایم و این خیلی بده . کینه ها مثه خوره به جون آدم میفتن و روح آدمو مریض میکنن . من همیشه سعی میکنم نقاط ضعف و مشکلاتمو بگم چون اینجوری بهتر میتون در راستای بهبود اونا قدم بردارم . امیدوارم این لحظات ناامیدی مثه همیشه بالاخره برام تبدیل بشن به یه پیروزی شیرین که از ته دل اونارو حس کنم . یاحق